J u f f r o u w  L i e n t j e  e n  d ' r  p o t t e n w i n k e l


W i l l e m  K i k k e r t


Uit : Neeltjes Nol, Texelse en andere verhalen, uitgave Nauta Boek




Wie het hoord fan juffrouw Lientje
Die deer weunde op d'r ientje
In de winkel op de hoek
Tusse potte, tusse panne
Kreeg ze, uutgezonderd manne
Toch wel dagelijks bezoek

Lientjebuur kon ure prate
Over allerhande mate
Potte mit of zonder oor
Ronde of vierkante kruuke
Sommige mit dikke buuke
Are mit een tuutje foor

Gróte, kleine, alles same
Sting deer foor de winkelrame
In ordentelijke ree
Op de planke, in de fakke
Uut de juuste kleisoort bakke
Lientje was der oltied bee

Gloedvol en soms mit emosie
Prees ze ieder d'r negosie
Wie hier kocht had nooit een strop
Eerdewerk dat was d'r leve
Maar 't sechie dat deerneve
Beehoort, ging foor heur niet op

Op iedere pot past wel een dessel
Segge ze, maar hier op Tessel
Gold dat niet foor iederien
Bliekbaar paste d'r gien ientje
Bee de brave juffrouw Lientje
Levenslang bleef ze allien

Maar ok dat gaf gien bezware
Meer dan fijftig lange jare
Had ze deer een stikkie bróód
In der potte-pannehandel
Eerlijk bleef ze in d'r wandel
En toen ging ze rustig dóód

Juffrouw Lientje, och die brave
Wier mit rouwbeklag begrave
Op een kerkhof in de buurt
Want een oud-oom, weltevrede
Mit een óóg op 't sterfelijk hede
Had deer al een plekkie huurd

Dóód, begrave en fergete
Da's de gang zo as we wete
Mense komme, mense gaan
In de winkel kwam een nichie
Hier een blompie, deer een lichie
En 't zakie bleef bestaan

En zó ging 't héél wat jare
Wie deer ok de klante ware
Ieder die de weg wel fond
Dorpelingen of toeriste
Oltied mense die wel wiste
Weer de pottewinkel stond

Mit 't kerkhof ging 't slechter
Want de weg dernaast most rechter
Dat was nodig naar 't skeen
En hee ging te lange leste
Ondanks allerlei proteste
Deels over de rustplaas heen

Eeuwelang gewijde aarde
Kelderde metien in waarde
Menselijke stof (rust zacht)
Lang al horend tot 't ferlede
Wier deur al die werkzaamhede
Naar de oppervlakte bracht

Héél wat mense sprakke skande
Maar d'r benne ok mit hande
Die staan overal dichtbee
En zó was deer ok zo'n rakker
Het was een jonge pottebakker
En die nam een vrachie mee

Want hee hod allang bekeke
Dot die aarde, vergeleke
Mit wat aars, geschikt was tot
Het bereide en 't bakke
Het glazure of 't lakke
Fan de allermooiste pot

Maar hee was toch wat fergete
Eigenlijk kon ie 't ok niet wete
Want hee nam de grondsoort af
Die geschikt was foor sien stekkie
Uutgerekend fan 't plekkie
Dat was juffrouw Lientjes graf

En zó wist 't te gebeure
Dat in vorm, zowel in kleure
Wie bestiert 't menselijk lot
Juffrouw Lientje wederkeerde
In 't pand wat z'iens beheerde
As een fraai gebakke pot

Eigenlijk most ik hier nou stoppe
Want 't verhaal bliekt wel te kloppe
Mit des mense levenslóóp
Het is 't juuste woord des Heere
Ien keer zelle we gaan wederkere
Maar hoe? Dat skeelt toch een hóóp

Omdat mense vrage stelle
Wil ik ok nag wel fertelle
Niet dat 't me zó veul raakt
Maar de man die 't pronkstik bakte
En toch mit de kleigrond kwakte
Het nou ok een dessel maakt