Het Open Boek Texel


< Terug










V i j f  g e d i c h t e n


R o o p  (R o d e r i k  P l a a t)


Uit de bundel : Groen-zwarte gedichten, uitgegeven door de gemeente Texel in 2022




Tis tied


Het eiland zoekt een rijmelaar
Iemand die van kwelders weet
Begaan is met het vogelleed
En om kan gaan met dorps misbaar
Over de grootsheid van het kleine
In de schoot van moeder aarde
En de vertaling naar de waarde
In toeristische florijnen
Een simpel loflied op de eenvoud
Van het heen en weer de lage dune
De ouwe boete in de knappe tune
En moderne kunst van zwemmend hou
Taal die van zijn hoge troon afstapt
Zodat zelfs een journalist het snapt




La isla bonita


We vermoedden het al
Maar nu is het zeker
Het eiland wordt verkocht
Alles van waarde is bed
In een hotel of pension
Een huisje of chalet een tent
Een yurt een kippenhok
Het boetje van de buren
Het mooie aan ruimte is
Je kunt er bedden in kwijt
En wat de kernwaarde is
Iedere texelaar weet
Een hart heeft vier kamers
En die kun je verhuren




Disconnexxion


Het is wat met die wind
Nu heeft hij weer de koppen
Bij connexxion leeggewaaid
Er is lang gedacht en veel gepraat
Er is een eiland en een bus
En de laatste is steeds te laat
Het rondje dat hij draait
Wordt aldoor onderbroken
Dat stapt overal maar in
Dan moet je vertraging krijgen
Als er geen halte meer is
Zijn we altijd op tijd en als er
Dan niemand meer meerijdt
Kan de prijs weer stijgen




Texels belang


Het bestuur heeft een idee
Er is een vaart der volkeren
En wij moeten daarin
Op sien tessels mee
Het verkeer is veel te sloom
Er wordt niet genoeg gejakkerd
Terwijl er richting binnendorp
Nog veel valt te pakken
Zo wordt honderdtwintig
Op een overkantse snelweg
Op weg naar de ikea
Vijftig op de kogerstraat
Veiligheid mag op de schop
Voor de natte regentendroom
Van een hele seconde meer
Bij mantje of de lindeboom
Veilig onthaasten ziedaar
Het texels verdienmodel
Onze melkkoe wil dertig
En vindt dat al veel te snel




Tunnelblikschade



Vergeet de zeehond schrap het wad
Alles wat je ooit gehoord hebt
Over rust en groen verhalen
Over ruige eilandromantiek
Texel is geliefd tot wuppertal
Vanwege het parkeren
Weg met de ijsbaan de bomen
Het groen het blik komt eraan
Er komen laadpalen te staan
Dat gras was zeker vergeten
Dat je alles kunt asfalteren
Dat er openbaar groen verdwijnt
Daarover moeten we niet kniezen
Er ligt een visie en dan weet je
Dat de bomen gaan verliezen