Tesselse versjes van Theo Timmer uit de wellicht nooit te verschijnen bundel Kuukelehaantjes voor kiense ommoes (kinderversjes voor demente oma's)

De meeste daarvan zijn opgenomen in de bundel De geest verwaait



Z e v e n  K u u k e l e h a a n t j e s


T h e o  T i m m e r
 

Kiek ers an wie hebbe we deer!
Man, wie beije ok al weer?




Naar huus


Ik moet zo onderhand naar huus
Meskien dat uwe segge ken
Weer of 't bluuft en wat 't gaat
Me moeder weet niet weer ik ben



Gnap


D'r zit een feugel op je kop
Mens, wat gnap je deer van op
Met zo'n feugel zie je pas
Hoe lillek je van je eige was!



Gien wonder


Duume op de glaaze
En ruugte in je oore
Gien wonder dat je niks ken sien
En amper wat ken hoore

Doen we nag een theetje meid
Aars gaat 't in de sloot
Je zel d'r meer van piese, denk
As van een korsie bróód



Troost


Of ze je nou zo op een kreuwaage laaie
Allegaar raak je een keer an de kist
Foer voor de kraaie en foer voor de maaie
As je niet langer ken bluuve dan ga je
Hier is je kuultje, deer is je kist
Gien mens die je moeit en gien mens die je mist



Goeie gollards


Buuretonne, buuretonne
Wat een struukelig gedoe
Mensekienders, sint-jan-dirksoord
Goeie gollards nag an toe!



Bejaare


Weer is de mellek
Weer is de kan
Weer is de butter
Weer is me man

Weer is de jarige
Weer is 't bróód
Weer wee bedaare
Gaat iederien dóód



Soen


Hier ben je tande en je bril
Je krigt van mee een soen
Ik weet niet of je aars nag wil
Je moet 't ermee doen