Regen, zon en wind


De lucht 'haalt an' (trekt dicht)

De iene beu jaagt de aare

Of het is 'blakstil' (windstil), dan is er 'gien sieginkie' (geen zuchtje wind) en 'gien kluutje (wolkje) an de lucht'.


Mooi zacht voorjaarsweer heet op Tessel 'eendekuukeltjesweer'.
Heb je zachte regen in april, dan regent het 'gros met kiewietseier'.
Midden in de zomer staat 't sontje 'op stutte', het is dan stralend weer. De zon heet dan met recht 'de hooidróóger'.

Een lichte motregen kun je 'een stuuvertje' noemen: 't beskiet gien water, het stuuft allien wat nattigheid.
Zo iets als een 'noordewiendstoffertje' : zeuve spatte op een bunder, meer is het niet.
Maar soms plenst 't van de lucht, dan zeiden ze vroeger laconiek: 'As 't zóó bluuft dauwe, roepe de boere om gien reege.'

Soms komen de weersomstandigheden goed in je kraam te pas, dan 'weert 't op je'.
Maar weer is niet altijd betrouwbaar, dan is het 'kiekerig'.
En de wind moet je op het eiland altijd goed in de gaten blijven houden.
Daarmee weet je het nooit, 'het kan zomaar omslaan'.


Krimpende wiende en uutgaande vrouwe, benne beiegaar niet te betrouwe.


Er zijn meer spreuken met een leerzame gevolgtrekking over wind:


Zuudwest, reegenest.

Noordewiend sléépt lang en gaat vróóg te bed.

Noordewiend fangt vis nach feugel.

Oóstewiend poest eeves op.

Oóstewiend met mist, de winter in de kist.






   Illustatie: Monica Maas