Brief van Henk Remmers, gedateerd 10 t/m 18 mei 1945
Over de gebeurtenissen in Den Burg op Texel na de opstand van de Georgiërs op 6 april
Ernst-Jan Jonkers plaatste de brief eind 2004 op de website Go2War2
Hij had het getypte origineel aangetroffen in het boek Tragedie op Texel, dat hij kreeg uit de nalatenschap van zijn opa.
Hieronder een lijst van personen die in de brief worden genoemd. Eén van hen is de destijds 24-jarige Frans van Ingen.
In 2005 schreef hij een verslag over zijn herinneringen aan de gebeurtenissen.
Brief van Henk Remmers, 10 t/m 18 mei 1945
Het verhaal van Frans van Ingen
Opstand van de Georgiërs
PERSONEN EN PLAATSEN DIE IN DE BRIEF WORDEN GENOEMD
Catrien en Oma
Aan hen is de brief gericht. Hun achternamen zijn ons niet bekend.
Henk Remmers
Auteur van de brief. Henk was gehuwd met Joos Langeveld. Ze woonden aan de Wilhelminalaan in Den Burg, op nr. 19, tegenwoordig nr. 53.
Het huis heet 'Sibayak', naar een passagierschip van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd.
Mieke en Erie
Joos en Henk hadden twee kinderen: Mieke, een pleegkind (geb. in 1926), en de drie jaar jongere dochter Erie.
Mieke Remmers is later gehuwd met Piet Roeper.
Tante Theo
Theodore Langeveld, de zus van Joos. Woonde in de Warmoesstraat, ter hoogte van Taxi 2000.
Tijdens de beschieting van Den Burg was ze bij de familie Remmers in huis.
Zij raakte door een granaatscherf aan het hoofd gewond, en overleed een dag later in het Lazaret in de Weverstraat.
Tante Theo was ongehuwd. Haar eigen huis in de Warmoesstraat werd tijdens de beschieting ook getroffen.
Frans van Ingen
Aan het begin van het bombardement was Frans van Ingen Schenau juist bij Henk en Joos op bezoek.
Frans besloot direct uit de omgeving weg te vluchten.
Na de beschieting heeft hij een week of zes als kok gewerkt in het noodziekenhuis in de Weverstraat.
Bij zijn verslag is een foto opgenomen van het personeel van het lazaret, samen met enkele Georgiërs.
De van Ingens woonden destijds op het Schilderend 140, op 'Tesselo'.
Henk Remmers en de ouders van Frans kenden elkaar uit Indië.
Na het bombardement verbleef de familie Remmers een dag of drie bij hun in huis, om op adem te komen.
Vader Cor van Ingen en Frans en diens broer waren nog maar kort terug uit Vries in Drenthe.
De meeste Tesselse mannen waren naar Assen gedeporteerd geweest, en enkele dagen eerder op Texel teruggekeerd.
De groep die naar Vries was gestuurd, waren de zogenaamde 'Staatsgevaarlijken', die werden niet vertrouwd.
Oom Visser
Raakte op de eerste dag van de opstand gewond. Hij woonde vlakbij de hoek in het hoge huis in de Zwaanstraat.
Siem de Waal
De eerste 'bevrijder' die naar Texel kwam.
De Waal was een naar Zuid-Afrika geëmigreerde oud-Texelaar, die dienst had genomen bij de Prinses Irene brigade.
Wim Kelder
Waarnemend burgemeester en commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten.
Het Lazaret
Het ziekenhuis aan de Gasthuisstraat was meteen na het bombardement overvol.
Het leegstaande 'Wehrmachtsheim', de lunchroom van De Graaf, Weverstraat 95, waar nu de apotheek is, werd als noodziekenhuis ingericht.
Dat is de plaats waar tante Theo naartoe werd gebracht en een dag later is overleden.
Frans van Ingen werkte er korte tijd als kok. Hij heeft er nog enkele foto's van.
Verpleegsters waren o.a. Tiny Krijnen en mevr. Hennie de Bloois.